ng pagkain ay may malaking papel sa buhay ng bawat isa. Kung ang isang tao ay nagugutom, madali siyang magalit. Kung walang pagkaing nakahain, maaaring ang ilan ay hindi na lalahok sa anumang gawain sa komunidad. Ang pangunahing layunin ng isang tao sa pagtatrabaho ay upang makabili ng pagkain. Ang isang tao ay hindi mabubuhay nang matagal nang hindi kumakain o umiinom. Ang tao ay maaari lamang manatili ng hindi kumakain sa loob ng isang araw o dalawa hanggang isang linggo o dalawa para sa karamihan. Kung ang isang tao ay hindi kumain ng mahabang panahon, siya ay manghihina, kahit na siya ay buhay pa. Samakatuwid, ang pagkonsumo ng pagkain ay napakahalaga. Alam ng Diyos na Tagapaglikha na ang pagkain ay mahalaga sa mga tao. Ngunit sinabi rin niya na ang paggawa ng kalooban ng Diyos ay mas mahalaga kaysa pagkain. Ang sabi ng Bibliya, "Inalok siya ng kanyang mga alagad, 'Guro, kumain ka.' 32 Ngunit sinabi niya sa kanila, 'Mayroon akong pagkaing makakain na hindi ninyo alam.'33 Nang magkagayo'y sinabi ng kanyang mga alagad, 'May nagdala kaya sa kanya ng pagkain?' 34 'Ang aking pagkain,' sabi ni Jesus, 'ay ang gawin ang kalooban ng nagsugo sa akin at tapusin ang kanyang gawain." (Juan 4:31-34)  

Ang gawin ang kalooban ng Ama na nagsugo sa kanya ay mas mahalaga para kay Kristo kaysa kumain ng pagkain para sa kanyang pisikal na katawan. Ano ang ibig sabihin ni Kristo nang sabihin niyang mas mahalagang gawin ang kalooban ng nagsugo sa kanya? Ibinabahagi ni Jesus ang mabuting balita sa isang Samaritana sa balon. Ipinahayag niya sa babae na siya mismo ang Mesiyas. Naniwala ang babae sa kanya, kaya kahit na siya ay naroon upang umigib ng tubig sa balon, iniwan niya ang banga ng tubig doon, at umuwi upang anyayahan ang iba na pumunta at makita si Jesus. Ang pagkain ni Jesus, samakatuwid, ay ibahagi ang ebanghelyo upang ang babaeng Samaritana ay maniwala. Nagalak si Jesus anupat hindi na siya kumain at sinabi sa kaniyang mga alagad gaya ng inilarawan sa itaas. Nakalulungkot na ang mga mananampalataya ngayon ay gumagawa ng kanilang sariling kalooban kaysa sa ipinagagawa sa kanila ng Tagapagligtas. Sinabi ni Jesus, "Kaya't humayo kayo at gawin ninyong mga alagad sa lahat ng mga bansa, na bawtismuhan sila sa pangalan ng Ama at ng Anak at ng Espiritu Santo, 20 at turuan silang sundin ang lahat ng iniutos ko sa inyo. , hanggang sa katapusan ng panahon." (Mateo 28:19-20)

"Datapuwa't tatanggap kayo ng kapangyarihan pagdating sa inyo ng Espiritu Santo; at kayo'y magiging mga saksi ko sa Jerusalem, at sa buong Judea at Samaria, at hanggang sa mga wakas ng lupa." (Mga Gawa 1:8) Bagaman inutusan sila ni Kristo na gawin ang kalooban ng Diyos, ang mga mananampalataya ngayon ay tumatangging sundin ang utos. Kung kahit si Kristo ay kayang unahin ang paggawa ng kalooban ng kanyang Ama, bakit ayaw ng mga mananampalataya na gawin ang kalooban ng Panginoon? Magandang katanungan. Sinabi ni Hesus na ang paggawa ng ipinagagawa sa kanya ng Ama ay ang kanyang pagkain. Nagawa mo na ba ang kalooban ng Diyos? Kumain ka na ba?

Habang si Jesus ay nasa laman, kailangan niyang kumain ng pagkain para sa kanyang pisikal na katawan. Siya ay sinabing nagugutom din (Marcos 11:12). Nang sisimulan na niya ang kanyang ministeryo, pagkatapos ng apatnapung araw na pag-aayuno, tinukso siya ni Satanas na gawing tinapay ang bato at kainin ito. Pagkatapos, “Sumagot si Jesus, ‘Nasusulat: ‘Hindi lamang sa tinapay nabubuhay ang tao, kundi sa bawat salita na nanggagaling sa bibig ng Diyos’” (Mateo 4:4) “Tinuruan niya kayong magpakumbaba, ginutom niya kayo at pagkatapos ay binigyan ng manna, na hindi mo nakilala o ng iyong mga ninuno, upang ituro sa iyo na ang tao ay hindi nabubuhay sa tinapay lamang, kundi sa bawat salita na nagmumula sa bibig ng Panginoon." ( Deuteronomio 8:3 ). Bakit nagpatuloy si Jesus sa pag-aayuno? Tiyak na dahil gusto niyang ipakita na ang pagsunod sa utos ng Diyos ay mas mahalaga kaysa sa pagkain ng pisikal na pagkain. Ito rin ay maaaring maging halimbawa para sa lahat ng mananampalataya. Noong siya ay nakakaramdam ng matinding gutom, mas pinahahalagahan niya ang utos ng Diyos kaysa sa paghahangad sa pagkain. Dapat din nating bigyan ng higit na pansin ang utos ng Diyos kaysa sa pagkain. 

Sa Lumang Tipan, sinabi ito ng Diyos sa pamamagitan ni propeta Isaias, "Halikayo, kayong lahat na nauuhaw, magsiparito kayo ; at kayong mga walang salapi, halika lumapit kayo at bumili kayo ng pagkain at kumain kayo! Halina kayo, bumili ng alak at gatas kahit walang salapi. 2 Bakit gumugugol kayo ng salapi sa mga bagay na hindi nakakabusog? Bakit inuubos ninyo ang mga salaping inyong kinikita sa walang kabuluhang mga bagay na hindi nagbibigay sa inyo ng kasiyahan? Makinig kayong mabuti sa akin , upang kayo'y mabuhay ng walang hanggang tipan." (Isaias 55:1-3)

Nang magsalita ang Diyos tungkol sa pagkain at tubig, malinaw na binanggit niya ang espirituwal na pagkain sa halip na pisikal. Gaano man karami ang kinakain ng katawan, hindi mabubusog ito; Hindi mapapawi ang uhaw sa tubig. Gayunpaman, ang mga kumakain ng espirituwal na pagkain at umiinom ng espirituwal na tubig ay nasisiyahan at maaaring gawing masaya ang buhay. Gayunpaman, hindi mauunawaan ng isang taong espirituwal na bulag at bingi ang mga bagay na ito. Nawa'y makapagdasal ka sa Diyos nang buong puso nang walang pag-aalinlangan na makarinig at makakita sa espirituwal. Handa ang Diyos na bigyang kasiyahan ang lahat ng nauuhaw.

Top